Moderne Euwel – Plastiek

Photo by Lucien Wanda on Pexels.com

“Kom ons maak ‘n blogreeks oor euwels” dink ek netnou so by myselwers.  Julle weet mos dat ek ‘n taai onderwerp geniet.  Wat vir jou ‘n euwel is, is nou nie noodwendig vir my ‘n euwel nie.  Nie dat die kwaad sal doen om daaraan te dink nie.

So gedink en nou probeer ek dit so gedaan.  Ek het plastiek as my eerste onderwerp gekies en soek gou ‘n paar verwysings om wat as evangelie verkondig word te staaf.  Die eerste bronlees soos ‘n riller.  Daar is blykbaar ‘n eiland van 1.6 miljoen km² in die Stille Oseaan gemaak van plastiek.  Dit is drie keer Frankryk se grote!  Die tweede bron maak die statistiek as nonsens af.  Aangesien dit ‘n VSA staatsinstelling is, steur ek my nie veel nie.  Ek krap ‘n bietjie verder rond en kom toe op National Geographic af.  Ek reken dit is ‘n betroubare bron en lees gou vinnig daar.

Goed, daar is nou nie ‘n massiewe fisiese eiland in die middel van die see nie.  In elk geval nie ‘n eiland is drie keer groter as Frankryk is nie.  Nie te min, daar is ‘n onsaglike hoeveelheid plastiek in die see, wat deur die son in kleiner en kleiner stukkies afgebreek word.  Dit is nie goed vir die see, die seelewe, die mens of die omgewing nie (almal stem daarmee saam).

Ideaal gesproke moet dit weg.  Die probleem is dat geen land verantwoordelikheid daarvoor sal aanvaar nie.  Geen land het die begroting om dit aan te spreek nie.  Dit sal 67 skepe ‘n jaar lank neem om minder as 1% van die gemors skoon te maak.  Dit is nou as die skoonmaak nie meer skade as goed doen nie.

So, terwyl daar (nog) nie veel te doen is aan die huidige gemors nie, kan ‘n mens mos nou nie willens en wetens die probleem vererger nie.  Om jouself in te hou met plastiek, is seker nou nie so onredelik nie.  Jaaaaaaa, maar hoe?

Ek is heeltemal bereid om op die seepkissie te klim.  Ek het ‘n klomp duursame sakke in my kar vir wanneer ek inkopies doen en ek onthou dit as ek baie goed gaan koop.  Ek het opgehou om plastiek strooitjies en papier strooitjies te gebruik – wel, sover as wat ek moontlik kan.  Toegegee, ‘n piepklein mikroskopiese druppel wat seker nie ‘n vreeslike verskil gaan maak nie.

Die punt is, ‘n klomp goed sal moet verander voordat daar nou regtig ‘n stop in die plastiek toeloop in die see gaan wees.   Ek gebruik nou al 10 jaar lank dieselfde Stasoft bottel, wat ek getrou met hervul pakkies opvul.  Die hervul pakkies is egter nogsteeds plastiek.  Hoekom kan ‘n mens nie jou leë Stasoft (Sunlight, Sjampoe ens) na ‘n winkel neem waar dit uit ‘n groot tenk hervul kan word nie?

Uitgesoekte PnP winkels laat jou ‘n sakkie vir R7.50 koop, waarin jy dan jou vars produkte kan sit.  Die materiaal sakkie kan oor en oor gebruik word.  Ek kan nie wag tot dit orals beskikbaar is nie.  Uiteindelik sal winkels nie hulle vrot appels in ‘n sak wegsteek nie.  Wat egter van ander varsprodukte?  ‘n Mens kan seker ‘n emmer / bottel winkel toe neem vir melk.  Dalk kan jy ‘n kosblik of iets nader sleep vir jou vleis.

Daar word dikwels verwyt dat die moderne samelewing te ingestel is op gemak.  Alles moet reg wees vir onmiddelike gebruik.  Dit is dalk waar.  Dit is immers waar die oorvloedige plastiek vandaan gekom het om mee te begin.  Is daar egter ‘n alternatief?

Vermy jy plastiek?  Hoe probeer jy jou plastiese gebruik inperk?

Breinlosbrand:  Wie het in 1997 die Great Pacific Garbage Patch ontdek?

Breinvasbrand:  Die London Toring Brug is in 1894 geopen.