Moderne Euwel – Plastiek

Photo by Lucien Wanda on Pexels.com

“Kom ons maak ‘n blogreeks oor euwels” dink ek netnou so by myselwers.  Julle weet mos dat ek ‘n taai onderwerp geniet.  Wat vir jou ‘n euwel is, is nou nie noodwendig vir my ‘n euwel nie.  Nie dat die kwaad sal doen om daaraan te dink nie.

So gedink en nou probeer ek dit so gedaan.  Ek het plastiek as my eerste onderwerp gekies en soek gou ‘n paar verwysings om wat as evangelie verkondig word te staaf.  Die eerste bronlees soos ‘n riller.  Daar is blykbaar ‘n eiland van 1.6 miljoen km² in die Stille Oseaan gemaak van plastiek.  Dit is drie keer Frankryk se grote!  Die tweede bron maak die statistiek as nonsens af.  Aangesien dit ‘n VSA staatsinstelling is, steur ek my nie veel nie.  Ek krap ‘n bietjie verder rond en kom toe op National Geographic af.  Ek reken dit is ‘n betroubare bron en lees gou vinnig daar.

Goed, daar is nou nie ‘n massiewe fisiese eiland in die middel van die see nie.  In elk geval nie ‘n eiland is drie keer groter as Frankryk is nie.  Nie te min, daar is ‘n onsaglike hoeveelheid plastiek in die see, wat deur die son in kleiner en kleiner stukkies afgebreek word.  Dit is nie goed vir die see, die seelewe, die mens of die omgewing nie (almal stem daarmee saam).

Ideaal gesproke moet dit weg.  Die probleem is dat geen land verantwoordelikheid daarvoor sal aanvaar nie.  Geen land het die begroting om dit aan te spreek nie.  Dit sal 67 skepe ‘n jaar lank neem om minder as 1% van die gemors skoon te maak.  Dit is nou as die skoonmaak nie meer skade as goed doen nie.

So, terwyl daar (nog) nie veel te doen is aan die huidige gemors nie, kan ‘n mens mos nou nie willens en wetens die probleem vererger nie.  Om jouself in te hou met plastiek, is seker nou nie so onredelik nie.  Jaaaaaaa, maar hoe?

Ek is heeltemal bereid om op die seepkissie te klim.  Ek het ‘n klomp duursame sakke in my kar vir wanneer ek inkopies doen en ek onthou dit as ek baie goed gaan koop.  Ek het opgehou om plastiek strooitjies en papier strooitjies te gebruik – wel, sover as wat ek moontlik kan.  Toegegee, ‘n piepklein mikroskopiese druppel wat seker nie ‘n vreeslike verskil gaan maak nie.

Die punt is, ‘n klomp goed sal moet verander voordat daar nou regtig ‘n stop in die plastiek toeloop in die see gaan wees.   Ek gebruik nou al 10 jaar lank dieselfde Stasoft bottel, wat ek getrou met hervul pakkies opvul.  Die hervul pakkies is egter nogsteeds plastiek.  Hoekom kan ‘n mens nie jou leë Stasoft (Sunlight, Sjampoe ens) na ‘n winkel neem waar dit uit ‘n groot tenk hervul kan word nie?

Uitgesoekte PnP winkels laat jou ‘n sakkie vir R7.50 koop, waarin jy dan jou vars produkte kan sit.  Die materiaal sakkie kan oor en oor gebruik word.  Ek kan nie wag tot dit orals beskikbaar is nie.  Uiteindelik sal winkels nie hulle vrot appels in ‘n sak wegsteek nie.  Wat egter van ander varsprodukte?  ‘n Mens kan seker ‘n emmer / bottel winkel toe neem vir melk.  Dalk kan jy ‘n kosblik of iets nader sleep vir jou vleis.

Daar word dikwels verwyt dat die moderne samelewing te ingestel is op gemak.  Alles moet reg wees vir onmiddelike gebruik.  Dit is dalk waar.  Dit is immers waar die oorvloedige plastiek vandaan gekom het om mee te begin.  Is daar egter ‘n alternatief?

Vermy jy plastiek?  Hoe probeer jy jou plastiese gebruik inperk?

Breinlosbrand:  Wie het in 1997 die Great Pacific Garbage Patch ontdek?

Breinvasbrand:  Die London Toring Brug is in 1894 geopen.

Die splinter in iemand se oog

Mense sien so graag neer op toeriste aantreklikhede.  Toegegee; daar is gewoonlik hordes mense en jy moet fyn staan om nie vertrap te word nie.  Ons sal maar eerder nie van die lang toue en die kaartjiepryse praat nie.  Tog, was jy regtig in Parys as jy nie die Eiffel gesien het of in London as jy nooit een van die stad se kenmerke gesien het nie.  Na my mening, kan jy maar jou neus optrek as jy klaar ondersoek het wat die bohaai was.

As ek oorsee is, gaan ek in soveel hoekies en gaatjies inkruip as waarby ek kan uitkom.  So beland ek en my suster so ‘n paar jaar terug by die London Toring brug op.  Natuurlik is kyk vry, maar as jy van bo af wil kyk, moet jy ‘n paar pond hoes.  Wat ons toe ook gedoen het.

Photo by Chris Schippers on Pexels.com

Wat ons nou nie besef het nie, is dat die boonste brug ‘n glasvloer het.  Jy kan dus bo staan en vir die rooi busse 42 m onder jou voete staar.

Natuurlik, toe ons bo kom, is daar hordes mense wat op die vloer staan, sit, lê ens.  Enige iets vir ‘n goeie foto.  Aangesien ek die aangestelde fotograaf is en Sustermerrie die aangestelde model, is dit voor die handliggend.  Sy moet gaan lê vir die foto.  Sustermerrie het nie ‘n groot liefde vir hoogtes nie, maar hoe anders moet sy die mense wys sy was in London.

Sy staan dus toe maar versigtig nader, en toets-toets die glasblad so versigtig met haar voet.  Het ek genoem dat daar alreeds hordes mense is wat ook wil wys hulle was op die blad?  Ek wil my doodlag vir die getoetsery.  Ek wys vir haar uit dat hoeveel ander mense dit doen.  Sy steur haar min en kry maar so toets-toets haar lê.  Net ‘n gedeelte van haar bolyf, sy wil darem mos nie 42 m ver val in haar eerste en dalk enigste besoek aan London nie.

Ek neem die kamerafoto en die selfoonfoto’s en sy spring vinnig op ingeval die vloer net gaan verdwyn.  Dit is in elk geval tyd om oor te loop, om aan die anderkant te kom.  Ek neem ‘n paar foto’s en gaan agter haar aan.  Net om daar ‘n baie sarkastiese “Um Uhm” gestop te word.

Sien, ek het ook onbewustelik gou ‘n vinnige toetsie gedoen.  Sustermerrie het my natuurlik toe ook uitgevang.

Breinvasbrand:  Wanneer is die London Toring Brug geopen?

Breinlosbrand:  Olga was reg.  Frankryk is die land met die meeste tydzones, danksy hulle oorsese gebiede.  Rusland en die VSA is gesamenlik tweede.

NS:  Die hartseer deel van die storie, is dat ek my geheuekaart verloor het met die foto’s op.

O wat is geld . . .

Nou die dag begeer ek so effens op AirBnB rond.  Nie dat ek al ooit in een gebly het nie, maar dit kan mos nie skade doen om te weet wat beskikbaar is nie.

Nou moet ek noem, dat ek met ‘n swaar hart meer as ‘n R1500 / nag vir akkommodasie betaal.  As ek uitstedig is, wil ek beslis so min as moontlik tyd in die hotel of gastehuis deurbring.  Ek soek maar min – gee my ‘n skoon bed, ‘n privaat badkamer en wifi, dan is ek tevrede.  In die prysklas, kry ‘n mens gewoonlik ook ‘n puik ontbyt.

Soos ‘n mens rondkrap, rek ‘n mens se oë vir die R3000 p/n kamers en verstik jy amper oor ‘n R12000 kamer.  Mensekinders, dit is nog niks.  Hoe klink ‘n villa teen R150 000 per nag?

Goed en wel, daar kan 12 mense daar slaap – jy het ‘n uitsig oor die see en die villa kom met ‘n butler en chef.  Maar regtig?  R150 000?  Wie het soveel geld?

Vir R150 000 gaan hou ek (met ‘n maatjie) vir ‘n maand lank vakansie in Europa.  Ons sal in skoon privaat kamers, met privaat badkamers, wifi en ontbyt bly.  Ons sal die meeste besienwaardighede kan aftik, rondtoer en self aandenkings koop.

O ja, ons sal ook veroordeel word dat ons geld mors.  Baie mense sal wat gee om dit as ‘n jaarlikse salaris te kry, dit is amper 3 keer die minimum loon.  R150 000 kan ‘n Kia Picanto koop, maar nie veel meer nie.  Dit bly darem ‘n skaflike deposito vir ‘n kar.  Helaas, dit sal fyn soek kos om dit as ‘n deposito vir ‘n huis aan te wend.  Veral as jy registrasiefooie aan oordragskostes in gedagte moet hou.  Ek weet nie eers of dit genoeg is om ‘n baie basiese operasie te dek nie.

Eintlik is R150 000 niks.  Niks, maar beslis baie meer as wat in my spaarvarkie is. 

Breinvasbrand:  Watter land strek oor die meeste tydzones?

Breinlosbrand:  Olga was reg met die Haaie.