Dit is vir my interessant dat die tweede Sondag ‘n voorwerp verteenwoordig. Al die ander kerse verteenwoordig lewendige goed. Ook interessant dat die krippie ‘n simbool van liefde is. Die krippie. Nie Maria wat ingestem het om ‘n ‘surrogaatma’ te wees nie. Ook nie Josef wat by haar gestaan het terwyl sy ‘n kind wat nie syne was nie verwag het nie. Maar ‘n krippie.
Sou dit nie meer van pas wees dat die krippie nederigheid simboliseer in plaas van liefde nie? Nou nie dat ek met ‘n Bybel onder die arm rondloop nie, maar dit is dalk in die geval (ons berei onsself mos voor vir Christus se geboorte) om na die Bybel se beskrywing van die liefde te gaan kyk. Ek verwys natuurlik na 1 Korintiërs 13.
In vers 1 – 3, vertel Paulus dat selfs die wonderlikste dade en vermoëns niks beteken as dit nie deur liefde onderskryf word nie. “Al praat ek die taal van mense en Engele . . .”; “Al het ek die gawe van professie en ken ek al die geheimenisse en al besit ek al die kennis, en al het ek al die geloof om berge te versit . . . ” en “Al deel ek al wat ek het aan ander uit, en al gee ek my liggaam pry om my daarop te beroem . . .” Let op hoe egosentries die gedagtes is: Kyk wat doen ek, dit maak my wonderlik. Die stellings is almal die teenoorgesteelde van nederigheid en word telkens voorgehou dat dit sinneloos is as daar nie liefde is nie. Sou daar liefde in die handelinge gewees het, sou dit sekerlik nie om “ek” gedraai het nie.
Maar ek is geen teoloog nie, dus is dit gevaarlik vir my om verskuilde menings in die Bybel te gaan soek. Paulus gaan verder (vers 4 -6) en beskryf wat die liefde nie is nie. Die liefde is nie afgunstig nie, is nie grootpraterig (in teenstelling van vers 1 – 3) nie, is nie verwaand nie, soek nie sy eie belang nie. As die liefde niks van die genoemde goed is nie, dan is die liefde mos seker nederig.
Ek het al voorheen genoem dat daar geen goedkoper woord as liefde is nie. Snaaks hoe ek nie dadelik liefde in nederig gesien het nie? Eers toe ek daaroor begin wonder het, kon ek die verband sien.
Die Bybel noem ook iewers dat God liefde is. Dikwels wanneer mense in God se bestaan twyfel haal hulle voorbeelde van kindermishandeling, oorlog en moord aan. Alles dade wat ondaan van enige liefde is. Dit is dus moeilik om God in die dade te sien. Aan die ander kant, as ons almal in liefde opgetree het, wat ‘n Godlike opdrag is, sou boosheid vatplek op die aarde gekry het? Sou mense God makliker kon herken?
Volgens Matt 22:39 “. . . ‘Jy moet jou naaste liefhê soos jouself’. Dit word dikwels vertaal as “doen aan ander wat jy aan jouself gedoen wil hê”, maar geimplementeer as “behandel ander soos hulle jou behandel”. Die tweede nuwe gebod maak jou die meetsnoer en jou optrede het niks met ‘n ander te doen nie. JY moet mense liefhê / behandel soos JY jouself liefhet of behandel wil word. Die handelinge van ander het niks met die gebod te doen nie. Die vraag is nou wat gebeur as jy jouself nie liefhet nie? (Retoriese vraag).
Maar kom ons gaan terug na Paulus. 1 Kor 13:8 “Die liefde vergaan nooit nie, maar die gawe an profesie sal verdwyn, die gawe om ongewone tale en klanke te gebruik, sal ophou, en die van kennies sal uitgedien raak.”
Hoewel daar mense is wat hulle beroep daarop dat hulle profete is of in tonge kan praat, is dit gawes wat on ongebruik geval het. Selfs kennis het met die kom van die internet minder belangrik geword. Die klem is deesdae om inligting te bekom en dit reg toe te pas.
Bly daar dan iets anders as die liefde oor?
Laat die Kersseisoen vir ons ‘n uitdaging tot liefde wees.
Breinvasbrand: Wat was Paulus se naam eerste gewees?
Breinlosbrand: Olga was reg met
Herriemerrie 
Wie runnik saam?