Indecent Obsession

Onlangs is die wêreld tot stilstand geskok toe James Holmes vir meer aksie in die nuutste Batman Fliek gaan sorg het as wat die skrywers en vervaardigers ooit beplan het.  Ek het nogal ‘n vermoede dat dat dit die nuwe Batman fliek in die rekordboeke gaan hou vir ‘n baie lang tyd.  Van die beste publisiteit, maar die prys is te hoog in enige taal vir enige iemand wat ‘n tikkie menslikheid besit. 

Natuurlik word daar gevra hoekom.  Baie mense het my al vertel dat Superman, Batman en al die bonatuurlike helde direk van die duiwel is.  Ek kon nog nooit die logika daarvan verstaan nie, maar Holmes het nie oordeelsdag tot homself toegeëien nie.  Indien moontlik is sy beweegredes effens meer bisar.  Sy verklaring was dat hy “The Joker” is.  Boonop is sy woonstel vol Batman aandenkings gewees.  Ek spekuleer nou, maar ek wonder of Holmes homself nie as “The Joker” wou bewys nie. 

Ek moet seker nou nie te hardop wonder nie.  Daar is te veel mense wat iets uit verband kan ruk en geen dam onder enige eend laat nie.  Die skietinsident was tragies, maar dit was ‘n geisoleerde voorval.  Dalk een wat verhoed kon word (Holmes het redelik onlangs vir hom verskeie vuurwapens aangeskaf en daarmee by ‘n teater ingestap), een wat dalk ‘n paar na-apers kan hê, maar nie iets wat elke seuntjie, dogtertjie of selfs grootmens se fasinasie tot gevolg kan hê nie. 

Baie kinders (alle kinders dalk?) het op een of ander stadium ‘n fase waardeur hulle gaan.  Daar word nogal heelwat verwysings daarna in die media.  Die meeste mense is geamuseerd daarmee en verwag dat hulle die fasinasie gaan ontgroei.  Wat gewoonlik binne ‘n paar weke gebeur. 

Wanneer raak so ‘n fassinasie gevaarlik?  Wanneer dit nie net tydelik van aard is nie?  Wanneer dit nooit ‘n versadigingspunt bereik nie?  Wanneer daar geen ruimte vir iets anders is nie?  Wanneer dit ‘n grootmens tref? 

Is daar net ‘n skakelaar wat afgaan en daarmee ‘n vermoedelike normale mens ‘n reeksmoordenaar of massamoordenaar maak? 

Dit is seker een ding om die fassinasie of obsessie te hê.  Die oomblik wat dit jou lewe oorheers, het jy ‘n probleem.  Maar wanneer raak die fassinasie werklikheid?  Is dit ‘n besluit of net iets wat gebeur?

Hoe voel julle?

Breinvasbrand:  Waar het James Holmes by die middernag vertoning ingestap en mense begin skiet?

Breinlosbrand:  Gerda was reg met Judge Advocate General.

In watter hoek om te baklei

Beker & Boontjie het iets wat hulle “Conversation Starters” noem.  Wat geduldig op jou piering wag vir wanneer jy jou beker of koppie optel.  Toegegee, van die gesprekspunte is maar flou – baie flou, maar soms is daar iets wat nogal amusant is.  En soms is daar iets wat jou tot toemaaktyd daar kan hou. 

Soos gister, my gesprekspunt was iets in die lyn van as jy in die regsprofessie was, sou jy as ‘n aanklaer of ‘n verdediger wou werk. 

Mens sou dink dit is ‘n maklike a of b antwoord.  Tog as ‘n mens regtig daaroor dink, dan is die antwoord nie so voor die handliggend nie.  Min mense wil aan die kant van die luise wees.  Die meeste van ons sal verkies dat die monsters vir eens en vir altyd uit ons samelewing verwyder word.  Ek vir een sal dan nie in die gereg se kant wil staan om sy loop te gaan nie.  Buitendien hou ek nie daarvan om te verloor nie.  Tog wil ek nie my siel verkoop vir ‘n wen nie. 

Die voorhandliggende antwoord is dus om die aanklaer te wees.  Die een wat die monsters met elke vesel in hulle liggame beveg om seker te maak hulle kry wat hulle toekom.  Dit moet darem lekker wees as jy weet die varkdrel voor jou gaan die res van sy lewe agter tralies deur bring.  Tog, nie almal wat hulle in die verkeerde kant van die wet bevind is slegte mense nie.  Nie almal verdien om tronk toe te gaan nie.  Het ek al genoem ek haat dit om te verloor, maar wil ook nie my siel verkoop om te wen nie? 

Dit laat my dink aan JAG, waar die regslui aan enige kant van die saak toegewys kan word.  Dit was helaas nie ‘n geval van self kies nie. 

Voordat ek die vraag aan julle kan stel, moet ek dit seker self antwoord.  As ek dink iemand hoort nie in die tronk nie, sal ek daardie persoon verdedig.  Dit is nogal ‘n breë konsep, siende dat ek dink dit is belaglik om iemand maande lank tronk toe te stuur vir ‘n klein winkeldiefstal uit honger.  So dink ek ook nie ‘n vrou wat die man wat haar jare lank misbruik het, vrek maak hoort in ‘n tronk nie.  Ek sal mense nie mense in ‘n onheilsnes wil instuur net omdat dit my werk is nie.  Ek moet ook erken ek sal nie ‘n aanklaer kan wees as daar so iets soos ‘n doodstraf is nie. 

Ek sal sulke mense nie kan vervolg nie.  Terselfde tyd kan ek weier – dalk teen my verlies – om kinderverkragters, plaasmoordenaars en pensioenstelers te verdedig.  Ek dink nie aanklaers het daardie keuse nie.  As ek eerlik is, weet ek daar is sake wat ek ‘n veer sal voel wat die uitkoms is.  Veral as dit ‘n lekker argument is, sal geld my wel motiveer om my beste vir enige kant te gee.  Geld praat wel vir die verdediging.  

Ek dink ek sal dus eerder ‘n advokaat vir die verdediging wees as ‘n staatsaanklaer.   

Daar is natuurlik ook die persoon wat moet besluit wie se argumente dra die meeste gewig.  ‘n Baie groot verantwoordelikheid en as jy droog maak, kan jy ander se lewens verwoes.  Eintlik, al maak jy nie droog nie, verwoes jy nogtans ander se lewens.  Die meriete van die saak het ook nie juis te doen met reg of verkeerd nie.  Dit gaan oor die lig wat op die voorval gewerp word. 

Maar dit is ‘n ander storie waaroor jy eers kan besluit as jy jare lank verdedig of aangekla het.  Sou jy eerder ‘n advokaat vir die verdediging wees of sou jy eerder ‘n aanklaer wil word?

Breinvasbrand:  Waarvoor staan JAG (soos in die televisie program)?

Breinlosbrand:  Olga was reg met 1908 en 1948.

Dis tyd vir Braaivleis

Vandag is die amptelike opening van die Olimpiese Spele.  Dit is ‘n geldige verskoning.  Dit is die naweek die halfeindstryd van die Super 14.  Nog ‘n geldige verskoning.  Dit is Vrydag.  Die son skyn vandag.  Want ons is lus.  Want die bier of wyn sê so.  Ons is Suid-Afrikaners.  Dammit, ons het geen verskoning nodig vir as ons wil braai nie. 

Vir party mense is braai amper soos ‘n ritueel.  Daar moet ‘n spesifieke brandhout wees wat op ‘n spesifieke manier gekap moet word.  Die rooster moet presies die hoogte van die kole wees.  Die rooster moet met ‘n vars ui skoon gevee word.  Net die tipe sout kan naby die vleis kom.  Vleis moet presies

Die vleis is egter nie die enigste dis nie.  Vir party is enige iets anders as pap en sous onheilig, onrein en net nie doenbaar nie.  Ander verseg om hulle monde aan pap te sit.  Veral die ouer mense kerf hulle slaai so fyn, jy kan dit amper met ‘n strooitjie eet.  Mans weer is heeltemal gewillig om net by vleis te volstaan. 

So het elkeen maar hulle giere as dit by braai kom.  Wat is jou giere?  Hoe is die ideale braaivleis in jou oë? 

Breinvasbrand:  Vanjaar is dit die derde keer wat London die Somer Olimpiese Spele aanbied.  Wanneer was die ander kere wat hulle dit aangebied het?

Breinlosbrand:  Olga was reg met Barney.

Gedeelde Hulpbronne

Daar is ‘n gesegde:  Sharing is Caring.  Dit is natuurlik nou sommer net sielkundige afpersing om jou goed met ander te deel.  Ja, natuurlik is deel ‘n goeie eienskap.  Veral as dit vrywilig gedoen word en nie afgedwing of geëis word nie.

Dan is daar natuurlik deel met jou werkgewer.  Nou nie oop en bloot waar almal kan sien nie.  Dit is meer subtiel, so ‘n verlenging van die werknemer se voordele.   Niks amptelik nie, dit is net beter as daar nou nie daarvan gepraat word nie.

Goed, tegnies gesproke is dit seker steel.  Dit is nou nie asof die werknemer se vingers in die kleinkas is nie of dat die geld verduisel word nie.    Dit is meer goed wat sonder toestemming gebruik word.  Dalk eerder goed wat vir persoonlike gebruik aangewend word, sonder dat die gebruik daarvan aangemoedig word.  Die misbruik van die werkgewer se bates en hulpbronne vir eie gewin.

Baie werkgewers gooi waarskynlik ‘n blinde oog.  Baie werknemers voel dat dit hulle toe kom of hulle probeer dit regverdig.  Punt is dat dit nou nie heeltemal is wat van ‘n voorbeeldige werknemer verwag word nie.  Binne perke is dit soort van okay, maar dinge kan lelik raak as die werknemer heeltemal oorboord gaan.

Ken julle van?  Natuurlik nou nie weens persoonlike ondervinding nie.  😉  Maar ek vermoed julle weet tog waarvan ek praat.

Dit is daardie vinnige oproep om jou eie selfoon te spaar.  Dalk is die werknemer uit vir besigheid wanneer hulle verby liefie se kantoor ry en besluit dit is die ideale tyd vir koffie.  En wragtig, soos die werknemer afskeid neem, sien hy die PnP oor die straat en onthou dat die brood en suiker op is.  Dit is net beter tyd bestuur om daar in te hardloop.

Dan is daar die liewe internet.  Dit is seker nie die werknemer se skuld as hy iets op die radio gehoor het wat hy net gou op die internet moet opvolg nie?  Om inligting vir die kinders se skooltaak te kry, laat die werknemer net beter op sy dagtaak konsentreer?  En regtig?  ‘n Pen wat per ongeluk saam gegaan het huistoe, behoort net so op sy eie weer die pad na die kantoor te kan kry.

Net ‘n paar deel voorbeelde.  Het jy al van die gedelery gehoor?  Wat dink jy van die gedelery.  Kan jy dalk ander voorbeelde lys?  Waar is die streep waar dit die gedelery aangaan?

Breinvasbrand:  In watter kinderprogram oor ‘n pers dinosaurus word daar in elke episode gesing “I love you, you love me”?

Breinlosbrand:  Olga was reg met Australië

Prettige Resies

Nonchalantheid.  Ongeërgdheid dalk.  Ek is nie heeltemal seker watter woord die mees toepaslike is nie.  Ek praat van mense wat buitegewone dinge na kinderspeletjies laat lyk.  Mense wat iets moeilik na pret laat lyk.  Soos Michelle Jenneke in die video hieronder.

Danksy 12 jaar (eintlik 13 jaar) se gedwonge atletiek bywone weet ek dat daar gewoonlik nie tyd vir grappies op die wegspringstreep is nie.  Selfs nie eers onder die wat vir spangees hardloop nie – waarskynlik omdat hulle teen daardie tyd wonder wat hulle besiel het.  Die meer ernstige atleet is gewoonlik op die wenpaal gefokus. 

Dit is dus nogal verfrissend om die video te sien.  Michelle Jenneke wat haar opwarming heel danserig aanpak en duidelik  geniet.  Die ander lyk so asof hulle sal bars as hulle aan die pret deelneem.  Jenneke lyk egter soos iemand wat niks het om te verloor nie.  Dan gaan sy nog voort om die resies te wen. 

Ek dink as alle atlete ooglopend soveel pret het as hulle deelneem, sal ek dalk die bohaai oor atletiek kan verstaan. 

Ek wonder partykere of lag sonde is.  Daar word van almal verwag om hulle dagtaak ernstig aan te pak en te sweet vir hulle prestasies.  Dit is seker hoekom ek dit soveel geniet as iemand die moeilike / onmoontlike na niks laat lyk nie.  Dit is nie net om te kan loop sonder dat jou voete grond raak nie, maar om dit met ‘n wip in jou stap en ‘n glimlag op jou gesig te doen.  Dit maak dit nie net vir jou lekker nie, maar ook vir die mense wat dit kan aanskou. 

Het jy bewondering vir mense wat pret met hulle werk het?  Wat van ander mense se werksgedrag (insluitende stokperdjies en sport) waardeer jy?  Geniet jy jou werk, stokperdjies of sport? 

Breinvasbrand:  Van watter land is Michelle Jenneke?

Breinlosbrand:   Regulation of Interception of Communication and Provision of Communication-Related Information Act No. 70 of 2002

Papier Nazi’s

Wat is die mens?  Verskillende mense gaan verskillende antwoorde hê en die antwoorde kan waarskynlik uit verskillende velde ondersteun word.  Teologies, humanitêr, biologies, fisies ens.  Die antwoord kan filosofies wees, dit kan wetenskaplik wees en dit kan selfs digterlik wees.  Ek begin al hoe meer dink die mens is ‘n paar stukkies papier. 

Ek het op ‘n stadium my identiteitsboekie verloor.  Ek het by die departament van Binnelandse Sake ingehol, hulle het my vingerafdruk geskandeer en toe het hulle geweet ek is Xena A. Phoenix.  Wat waarskynlik baie meer akuraat is as enige dokumentêre bewys dat ek kon lewer. 

Paar maande later moet ek my paspoort hernieu.  Ek gaan in gewapen met ‘n swart pen, die foto’s, die voorgeskrewe fooi en my ou paspoort.  Skielik wil hulle hardegat raak omdat ek nie my ID boek by my het nie.  Ek reken hulle fancy vingerskandeerder is stukkend of gesteel.  Ek meen, my paspoort het dalk verval, maar hulle kan seker nog steeds my bakkies erken?  Hulle kan dit self met my bestuurslisensie vergelyk.  Dit is genoeg om ‘n mens die dinges in te maak. 

Ek kan regtig nie insien hoekom ek my bestaan moet regverdig vir die feit dat ek ‘n bank rekening moet hê nie.  Of hoekom dit nodig is vir om ‘n selfoon (of een of ander simkaart) te kan besit nie.  Niks keer my om my adres te verander nadat al my papierwerk in orde is nie.  Die blote feit dat hulle reken hulle weet presies wie ek is en waar ek veronderstel is om te bly, beteken mos nie dat ek ewe skielik ‘n wetsgehoorsame burger gaan wees nie.  Dit voorspel nie eers of ek ‘n wetsgehoorsame burger gaan wees nie. 

En die administrasie wil hulle by die dag meer en meer uitbrei.  Op elke hoek en draai moet jy bewys dat jou papierwerk in orde is, anders maak hulle dit vir jou moeilik om te lewe.  Dit is seker ook die nagevolg van apartheid.  Die pasboek vir almal en bewaar jou as jy dit nie by jou het nie.  Nogtans het ek nie opgelet dat dit enigsins die land ‘n beter plek maak nie. 

Sonder ‘n stukkie papier tel jy nie meer as ‘n mens nie.  Helaas tel die papier sonder die mens ook nie veel nie.  Die stukkie burokrasie maak my naar. 

Dink jy daar is enige waarde aan RICA?  Is daar nie beter maniere om identiteit te bewys as om elke groen boekie saam te sleep nie?

Breinvasbrand:  Waarvoor staan RICA?

Breinlosbrand:  Olga was reg met Maryna.

Persoonlike ondervinding en giftonge

Hier’s ek weer, hier’s ek weer, met my Merrie voor jou deur.  En tipies, die oomblik wat ek my rug draai is daar toe so ‘n bietjie drama.  Nie dat ek iets teen drama het nie, allermins.  Hier is die opmerking:

Ek het in my lewe nog nooit na so ‘n klomp gemors geluister nie. Wie is enige van julle om klippe te gooi? Meeste van julle het nie eens ‘n krieseltjie clue waarvan julle praat nie. Hoe durf julle veralgemeen? Ek is skaam om julle my medemens te noem. Soveel veroordeling! Wat as die rolle omgekeerd was en julle was in daardie situasie en het deur daardie emosionele tyd geworstel?

Ek was 25 toe dit met my gebeur het. Niemand sou my ooit vir my situasie kon voorberei nie. Ek mis my kind elke dag, maar ek weet ook dat sy in goeie hande is. Sedert dit gebeur het , was ek nooit weer dieselfde nie.

Ons mense is te geneig om te vinnig te oordeel en hul los venynige menings met almal wat wil luister, te deel. Al ooit gewonder, jy wat so op jou pedestal sit en ander veroordeel, watter seerkry julle ongevoelige en oningeligte menings aan ander veroorsaak.

Praat oor onderwerpe waarvan julle persoonlike ondervinding het. Andersins bly stil. Die wat so uitwei oor hoe hulle nooit kan lief wees vir ‘n ander se kind nie, ek hoop dat ‘n aanneemkind of enige kind daar buite wat in nood is vir ‘n liefdevolle familie nooit oor jou pad gestuur word nie.

Rene, Rene – jy het my op “let’s agree to disagree” en “elkeen het ‘n reg tot ‘n mening” gehad tot jou laaste paragraaf.   Ek verwys nie nou na “Die wat so uitwei oor hoe hulle nooit kan lief wees vir ‘n  ander se kind nie” mening nie.  Hoewel ek dink dit doen aansienlik minder skade om vooraf te erken dat jy nie ‘n aangenome kind jou eie kan maak nie.  Voordat jy ‘n baba se lewe verwoes deur voortegee om iets te wees wat jy nie is nie.  Ek dink egter ek het reeds my mening in daardie onderwerp gegee.

Ek wil eintlik gesels oor “Praat oor onderwerpe waarvan julle persoonlike ondervinding het.  Anders bly stil.”  Is jy nou wragtig ernstig?  Dink jy nou regtig dat persoonlike ondervinding die alfa en omega is?

Jy is terloops heeltemal reg, ek was nog nooit in my lewe dat ek moes besluit het wat van my baba moet word nie.  Net so was ek nog nooit in die posisie waar ek ‘n kleuterhandjie in ‘n pot warm olie gedruk het nie.  Ek het nog nooit nodig gehad om my praatwerk met my vuiste te doen nie.  Ek het nog nooit ‘n pistool teen iemand se kop gedruk en die sneller getrek nie.  Ek het nog nooit my dierlike drange op iemand afgedwing of ‘n vrou (of selfs ‘n man) verkrag nie.  Ek het nog nooit gemaak of ek slaap sodat my man ongesteurd my kind sy hoer kan maak nie.  Ek ook nog nooit ou mense se pensioen gesteel om ryk te word nie.

As ek volgens jou idee van moenie bly stil as jy nie persoonlike ondervinding moes lewe, sal ek kindermishandeling moet goedkeur.  Ek sou moord, verkragting, kindermolestering en diefstal moes goedkeur.  Ek sou moes terugsit en die wêreld laat boser en boser word, want ek het nie persoonlike ondervinding nie.

Wat beteken  dit in elk geval?  Verkeerd is nie meer verkeerd as ek dit persoonlik gedoen het nie?

Punt is, self in ‘n lewe waar die grense daagliks vervaag, is daar nog ‘n reg en verkeerd.  As ek ‘n prentjie kan teken, die lewe is eintlik wit en swart, al raak die grys tussen in by die dag meer.  Die grys word basies misbruik omdat mense nie die verantwoordelikheid van hulle dade wil dra nie.  Hulle wil nie erken dat hulle verkeerd gedoen het nie en soek dan nog regverdiging vir hulle optrede in ander.  As hulle dit nie nie kry nie, moet die ander die blaam dra (vinnige oordeel ens.) sodat die sondaar nie sondig voel nie.

Want jy sien, Rene, as mense soos jy die verantwoordelikheid van julle besluite wil dra, sal dit nie vir mense soos ek nodig wees om julle kastaiings uit die vuur vir julle te kom krap nie.  As daar meer mense is wat onthou van reg en verkeerd, gaan daar heelwat minder vet in die vuur wees.

Kom ons kom terug na jou beswaar.  Ek was nog nooit swanger nie.  Juis omdat ek verantwoordelikheid geneem het vir my dade het ek nie drooggemaak en met gevolge gesit wat ek nie kon hanteer nie.  Ek sal wel ‘n ander se kind my eie kan maak.  En ironies genoeg sal ek ‘n vrou kan verdedig wat wel haar baba opgegee het.  Want ek kan wel die ander kant insien.

Punt is, as jy in jou hart geweet het jy het die regte besluit geneem, sou niemand se uitsprake saak gemaak het nie.  Jy sou die verantwoordelikheid van jou besluit kon dra en eendag aan jou dogter kon verdedig het.  Geen ander “regter” maak tog saak nie.  Nogtans wil jy jou verantwoordelikheid ander s’n maak.

In die geval kan jy my van ‘n giftong beskuldig.  Ek het egter die vermoede dat jy persoonlike ondervinding van ‘n giftong in jou mond het.

Breinvasbrand:  In Sonkring, watter karakter se ma het haar by haar pa gelos om van die man ontslae te raak?

Breinlosbrand:  Ek sien nou eers ek het soos my gat gevra.  Ek het Cecil John Rhodes se broer gesoek wat Herbert Rhodes was.

HerrieMerrie weer opgesaal

Die ou Perse het my gevang!!

Hallo Maatjies

😡  Die ou Perse is mos die jaloerste heks wat ek ken.  👿  Sy het my gekidvoer!  😡  Kan julle glo?

Ek is mos ‘n dapper heks en het g’n niks gehuil nie.    Dan raak die ou Perse kwaad, want sy wil hê dat ek bang moet wees.  🙄  Dan vertel ekke vir haar ek skrik niks vir ‘n ou bietjie pers nie.

Ek het mooi gewag tot sy die vloere gekap het.  😆  Toe klim ek uit die net uit, gryp haar besem en vlieg tog lekker weg.  😀  Ek laat nie met my vee nie.

Ek het toe ‘n bietjie gaan kuier by die ander hekse wat ek ken.    Almal was bly dat ek die ou perse op haar tong laat kyk het.

Tata Maatjies.  Onthou om vir almal te gevertel hoe die Perse se tong lyk.

My karretjie is gekry

Hallo Maatjies

  Myse ouma praat altyd van haar karretjie wat nog net by die hawe moet kom.  🙄  Ekke het altyd gedink sy maak stories op!  😯  Julle ken mos van oumas.

😡  Ekke moes geweet het my ouma is nie ‘n heks wat lieg nie.  😐  Sy is niks soos die ou perse nie.

Kyk, hulle het my karretjie gekry.  😀  Ampertjies by die hawe!  😆  En wanneer hulle hom uithaal is ek die rykste heks wat ek ken.

😯  Ek hoop nie die ooms gaan al my skatte steel nie.

Ek moet gaan kyk.

Tata Maatjies.