Daar is ‘n Engelse gesegde wat daarop sinspeel dat dit niks is om ‘n huis te bekom nie, maar dat dit nie in enige aap se broek sit om ‘n huis ‘n tuiste te maak nie.
Jou huis, selfs al is dit ‘n pandok, is tog sekerlik die een plek waar jy ten alle tuis moet voel. Ek twyfel sterk of jy dit in ‘n skouhuis, een wat Top Billing toe mik sal kan reg kry. Aan die ander kant, ‘n varkhok deug ook nie. Mens moet darem nie die durf bymekaar skraap om jou tuiste in die oë te kyk nie.
Hoe maak ‘n mens ‘n huis ‘n tuiste? Gaan dit oor die meubels wat jy uitgesoek het en met sorg gerangskik het? Gaan dit oor die blote verteenwoordiging van die mense in die huis? Of is dit wanneer die huis die persoonlikheid van die mense wat daarin woon weerspeel?
Terselfde tyd, waarna kyk jy heel eerste as jy in iemand se huis inkom?
Vertel my vandag julle vooroordele, filosofie ens betreffende huise.
Herriemerrie 
Wie runnik saam?